बैसलो वृक्ष सान्निध्यी, विद्येचिया माहेरी,
स्वजीवनी मन मम, सचिंत आहे.
झाहलो कृत निश्चयी, आपुलेचीया ठायी,
स्वगतासी मम, साक्षीभावे पाहे.
पातले किती अनेक, ध्येयमार्गासी शुल,
निर्दालीन ते मीच, होऊनी चक्रपाणी.
द्रव हे हृदय, करुनी आज दृढ,
माझे हेच रुढ, देतो हीच वाणी.
समांतरीचे जिवन, होते ते द्वीमार्गी,
अंती मी एकच, आज आक्रमीत आहे.
___सुरेश खोले.
